कविता

हरेकको अन्तर आत्मबाट हिटलर भएर जन्मिनेछु,,,,

भोक र शोकको सन्तापमा
कहिले सम्म उभ्याउछौ ?
उभ्याउ,,,,मलाई आकाश खस्दा सम्म
उभ्याउ,,,,मलाई धर्ति फाट्दा सम्म
किन कि,
मेरा पुर्खाले हिम्मत हार्न जानेन,
हरेसका धर्सा गनेन निधारमा,,,,
नारीवादको नाराले ढाँट,,सारीवादको पाराले थिच
म बेत्ताल भएर यो ब्रमाण्डमा उत्रिनेछु,
त्यसैले,,,,,,चाहे मलाई,
फेरी भोकले मार,,,मलाई शोकको रोगले मार,
तर म एकदिन हरेकको अन्तर आत्मबाट अजिब भएर जन्मिनेछु/

हो,म रुकुम रोल्पा र दोरम्भामा,
रगतको खोला बगेर मर्दिन,
हो, ठाकुरद्वार र गोदावरीमा
सौहार्दको फूल भएर सर्दीन,
काला कर्तुतहरुलाई सेता पर्दाले
छोप कत्ति छोप्छौ,,,,,,,,,???
कुनै दिन आँधी बनेर आउनेछु,,
त्यत्तिखेर,तिम्रो अस्तित्व उदांगो हुनेछ,
त्यसैले,,,,चाहे मलाई,
फेरी भोकले मार,,,,मलाई शोकको रोगले मार,,,,
तर म एकदिन हरेकको अन्तर आत्मबाट सुल भएर उठ्नेछु/

बर्षौं मनको एकाकार तृष्णाको लागि
मैले अग्रखमा त्यसै हात हालेको होइन,
ढालेर,,रहरको मूल खाँबो हाल्ने हिम्मत बटुल्दैछु/
ठोक मलाई,दरबार भित्रै,,तरवारले छीनाउ
घरबार उडाइदेउ,,सरकार,,बिथोलदेउ,,
मलाई बोलीले किन,,गोलीले हान,,
अख्तियारको बनावटी कानुनले बान,
छिनाल्न चाहन्छु, युगौको लागि,
त्यसैले,,,चाहे मलाई,
फेरी भोकले मार,,,,,मलाई शोकको रोगले मार,,,,
तर म एकदिन हरेकको अन्तर आत्मबाट बज्र भएर निस्किनेछु/

कित्ता कित्ता काटेर छुट्टयाउ,,
मलाई बित्ता बित्ता मनको जाँचेर,,,
लोकतन्त्रको लाइसेन्समा संबिधानको भोट हाल्न लगाउ,
निर्धारित मिती सार्दै जनताको आशामा चोट देऊ,
बस्ती बस्तीमा समावेशीका गस्तीहरुलाई ओत देऊ
जेनेभाको यात्रामा फेरी एक पटक अस्तित्वमा खोट देऊ,
आस्थाका फूलहरु कुल्च,,,चाहे स्वच्छ बिचारका मूलहरु थुन,
तिम्रा झुटा प्रतिबद्दताहरुलाई प्राकृतिक हत्या गर्नुछ,
त्यसैले,,,चाहे मलाई,
फेरी भोकले मार,,,,,,मलाई शोकको रोगले मार,,,,,,
तर म एकदिन हरेकको अन्तरआत्मबाट सुनामी भएर उर्लिनेछु/

पुगी नपुगी मन्त्रालयको बल लगाउ,
पुरानै कानुनको ठेलीको गल लगाउ,
अनुकुल मिल्दा सिंहदरबार र बालुवाटार छीर,
प्रतिकुल हुदा बिशुद्ध नेताको बिल्ला भीर,
पाए सम्म त्यहाँ भ्रष्टाचार गर, नपाए पछी पार्टीमा शिष्टाचार गर,
बेला बेलामा बस्ती भित्र पसेर सम्मानको दृष्टिगोचर गर,
कहिले थोमस अडिसन बनेर कालो कानुनलाई सेतो मान,
कहिले गुग्लेल्मो मर्कोनी बनेर छिट्टै संबिधान बनिसक्यो भन,
तिम्रो मखुण्डोरुपी बुख्याँचालाई यो राज्यमा ध्वस्त गर्नुछ,
त्यसैले,,,चाहे मलाई,
फेरी भोकले मार,,,मलाई शोकको रोगले मार,,,
तर म एकदिन हरेकको अन्तरआत्मबाट हिटलर भएर जन्मिनेछु/


१८ माघ २०६६
सामबार